Joost Oranje: “De bijzondere situaties waarin journalisten geweigerd worden moeten ook bijzonder blijven”

We hebben het over Duindorp. Die wijk werd op oudejaarsavond enige tijd afgesloten. Aanvankelijk leek het of ook journalisten de wijk niet in mochten, later bleek dat de pers met een politieperskaart toch toegang werd verschaft. Is het verstandig in zo’n geval journalisten te weren? Joost Oranje vindt dat alleen al ‘erover nadenken de pers te weigeren een glijdende schaal is’. Volgens Margriet Brandsma is het ook aan de journalist zelf om te bepalen of je de wijk in gaat of niet. Dan kunnen zij zelf beslissen over het eventuele gevaar, in plaats van geweigerd te worden. Heeft het er ook mee te maken dat er de laatste tijd meer kritiek op journalisten wordt geuit? Aan tafel zitten Margriet Brandsma, Joost Oranje en Spraakmaker Annemarie Jorritsma. Tot slot hebben we het over de Nieuw-Zeelandse film Jojo Rabbit. In deze film heeft een eenzaam jongetje Hitler als imaginair vriendje. De Volkskrant zet vandaag een aantal voorbeelden van Hitlersatire op een rijtje. Wat vinden onze gasten van de combinatie ‘Hitler en humor’? Volgens Jorritsma moet je uitkijken dat je het hiermee niet gaat relativeren. Hoe kijkt Brandsma, als Duitslandkenner, hier naar? Is er een verschil in hoe Duitsers dit beleven en hoe het voor mensen in andere landen is?