Cahit Zarifoğlu - Mavi Gök Orada mı?

bakıyorsun kuşlar  hazır  sokak lambaları yanık unutulmuş  bir kadıköy vapuru hınca hınç insan  çok geçmeyecek  martılar beyhude turlar atacak  kıyılar lağım konserve kutuları  mısır koçanları  sevgi aranabilir yine  korkusuzca say koskoca kederlerini  bir kuyu bulunabilir  aklımdan çıkmıyorsun  sen hala dizüstü  bunca anıyı besleyerek  sokaklarda avaz avaz konuşarak kendi kendinle  mektupları öpebilirsin kırmızı dudaklarınla  görür gibi olarak açıp baktığımı  bense şöyle diyorum  buradan bir acı kanamış boyuna  kuşlar hazır  öncü havalanmak üzre  şehri gelen bir mevsime bırakıyorlar  o vapur hala hınca hınç  kimbilir herbiri hangi dünyaya sağır  çok geçmez aradan  kadınlar kapı önlerinde  ellerinde meşalelerle  aydınlatırlar gelip geçen erkek suratları  yorgun bir sarıyla ben de  geçeceğim önlerinden  aklımdan çıkmıyorsun dedim  başka türlüsünü yorgunum anlatmaya  telefonlar yan hücrede çalışıyor  bense kurşunî bir dere  ağaçlar hayvanlar bile kaygılı  onu bir mersedesten indirdi kalçasına kadar açılarak  mavi gök orda mı  yapayaşlı bir rum kadın  her şeyde yanıp sönen bir kıyamet algısı  haydi koşayım diyorum belki dağılır  koşuyorum  sancağımda kendi rüzgarımla ölgün kıpırtılar  hayır daha sevgili daha sevimli değil  ne başka bir gün ne başka bir zaman  çok geçmeyecek aradan  şöyle diyeceğim  bulutlar açmadı  mavi gök orda mı?