حسن نادیده تماشا دارد - ابوالمعانی بیدل

حسن نادیده تماشا داردمژه برداشتنت دیوار استغزل کاملزندگی نقد هزار آزارستهرقدر کم شمری بسیارستدل جمعی که توان گفت کجاستغنچه هم یک سر و صد د‌ستارستبه شمار من و ما خرسندیمچه توان‌کرد نفس بیکارستاثر سعی کدام آبله‌ پاستخار این ره مژه خونبارستخاکساران چمن خرمی‌اندسبزه و گل به زمین بسیارستحسن نادیده تماشا داردمژه برداشتنت دیوار استدر عدم نیز غباری داردخاکم آیینهٔ جوهردارستپیش پا می‌خورم از الفت دلبر نفس آینه ناهموارستنارسایی قفس شکوهٔ کیستخامشی پیجش صد طومارستغنجه را خنده و پرواز یکی‌ستبال ما در گره منقارستچون جرس کاش به منزل نرسیمنالهٔ ما ز اثر بیزارستمرده هم فکر قیامت داردآرمیدن چقدر دشوارستبیدل از صنعت تقدیر مپرسزلف یاریم و شب ما تارستحضرت ابوالمعانی بیدل رحبقلم: محمد عبدالحمید اسیر قندی آغابکوشش: فهیم هنرورRumiBalkhi.Com